Fatima

Heerlijk uitgerust wakker geworden. Tijdens het ontbijt riep de receptioniste van het hotel plots om hulp. Aangezien wij als enige twee op dat moment aanwezig waren, renden we naar haar toe en zagen hoe zei een oudere man vast had die bijna uit haar handen gleed. Terwijl Wolter naar de Bombeiros ( brand en ambulancepost ) een paar huizenblokken verder rent voor hulp, leggen we de man voorzichtig op de grond. Hij kijkt verwart en wil weer opstaan. Vriendelijk toch dringend verzocht dit niet te doen. Na een minuut werd het geheel aan de professionals overgelaten. Men heeft hem een tijdje geobserveerd, maar niet weggebracht naar een ziekenhuis. Het verdere verloop van onze dag wordt bepaald door wat we allemaal tegenkomen in het gebied van de twee basilieken (Our Lady of Fatima en van de Holy Trinity). Allereerst wandelen we een studie annex conferentiecentrum in, genoemd naar paus Paulus de VI. Er was een congres gaande over de bouwkundige ontwikkeling die Fatima de afgelopen honderd jaar heeft doorgemaakt. Wolter was een de bibliotheek ingegaan en had gezien dat er heel wat onderzoek was gedaan naar de verschijning van Maria over de eerste jaren. Tja, geloof je kinderen van rond de acht wanneer ze met zo’n verhaal thuis komen. Wikipedia en YouTube laten er meer van zien. In een van de grote ondergrondse ruimte een expositie bezocht met allerlei authentieke foto’s en kunstwerken. Bijzonder waren de foto’s van de grote drommen mensen ( 70.000 op 13 oktober 1917 ) die er op het laatst nog getuigen van de verschijning wilden zijn. Een kunstenaar had diverse Bijbelse taferelen met een dikke viltstift in snelle halen, treffend, op de tegels van een lange, brede ondergrondse corridor getekend. Wat mij altijd aanspreekt en simpel werd weergegeven, is het verhaal van de kraaiende haan. Die man, die man ken ik niet! In één van de grotere kapellen was een viering aan de gang met waarschijnlijk Armeense voorgangers en bezoekers. Daarna de basiliek van Our Lady of Fatima, de plaats waar Maria aan de kinderen verscheen bezocht en waar de drie kinderen begraven liggen. De jongste twee, Francisco en Jacinta (broer en zus), zijn al vrij vroeg overleden aan de “Spaanse griep” in 1919 en 1920. De twee zijn op 13 mei 2017 door paus Franciscus heilig verklaard precies op de honderdste dag na de eerste verschijning. Lucia, hun nichtje, is in 2005 overleden. Na, in stilte het geheel op ons te hebben laten inwerken, tijd gemaakt voor de voeding van de inwendige mens, om daarna, even buiten Fatima, de veertien statiën van de kruisweg te lopen. Veelal grote groepen uit landen van over de gehele aardbol liepen biddend en zingend naar boven richting de Calvarieberg. De kruisweg loopt door een olijfboomgaard en is heel mooi aangelegd. In de beurt van de kruisweg hebben waarschijnlijk de verschijningen met de engel plaatsgevonden gezien de aanwezigheid van beeltenissen van de drie kinderen en de engel. (Dit waren drie verschijningen voorafgaand aan die met Maria.) Teruglopend naar het “centrum” reed ons ronkend en knetterend een Zundapp, Kreidler, KTM brommerclub voorbij. Dacht dat je zoiets alleen in Nederland zou zien. Het was me al wel opgevallen dat die oude brommers nog veel gebruikt worden in Portugal.
Samengevat was het een mooie dag met veel discussie over de verschijningen, de aantrekkingskracht, de opdracht aan de mensheid en wat het met zo’n plaats in al die jaren gedaan heeft.
De gedachte van de dag: Die haan, die kraait nog dagelijks, blijkbaar zijn verschijningen nog steeds nodig.
Morgen naar Obidos 70 km