Cahors

Vandaag op een, voor Jeugdherberg begrippen, bijzondere locatie ontbeten met een uniek beeld op een brug over de Lot beschermd door werelderfgoed organisatie Unesco. Zoals ook op de foto is te zien was het flink bewolkt en kwam er regelmatig een beste bui uit. Via de stad en over de brug loopt het voetpad naar Santiago. Zo’n route door een stad wordt vaak aangegeven met een zogenaamde stepstone (brons) in de vorm van een Jacobsschelp. Door deze te volgen kom je o.a. voor pelgrims interessante plekken. De dag werd verder doorgebracht met het doen van de was (Wolter), lezen (Paul) en op een droog moment een bezoek aan de stad met de bijzondere ligging in een lus van rivier de lot. Voor ons als techneuten was het even genieten van een monumentaal uurwerk dat onder andere door ijzeren knikkers, die via diverse cyclische systemen liepen, in beweging werd gehouden. De kathedraal is er ook een van bijzondere aard. In plaats van het meer gebruikelijke zadeldak zijn er twee koepels achter elkaar geplaatst waardoor er een grotere vrije ruimte ontstaat zonder pilaren. Tijdens het uitwerken van deze tekst werd er op de deur geklopt. Een journaliste van een plaatselijk blad vroeg of ze een interview kon afnemen. Ze zocht mensen op pelgrimstocht. Ongeveer tien minuten met haar gesproken over de vragen, waarom we in Cahors overnachten, waarom in een Auberge de Jeunesse (Fuaj), wat ik vond van het nieuwe onderkomen (Architectonisch mooi, praktisch wat minder), en vanwaar we kwamen en waar de reis naar toe ging.
Voor vandaag wil ik het hierbij laten en tot morgen.
Gedachte van de dag: Vrijheid is meer dan alleen doen waar je zin in hebt.
Morgen naar Agen. We zien er naar uit.